wideofotografia
sposób rejestracji nieruchomych obrazów;
[łac.-gr.],
ang. Still-Video, fotografia elektroniczna,
wideofotografia
Encyklopedia PWN
oparta na zasadach stosowanych w technice telew. i komputerowej, dająca w wyniku efekt zdjęciowy podobny do fotografii konwencjonalnej. Aparat służący do wykonywania „zdjęć” metodą wideofotografii pod względem konstrukcji i sposobu obsługi jest dość podobny do aparatu fot. (ma obiektyw z przesłoną, migawką i celownik), pod względem sposobu działania jest jednak bardziej zbliżony do kamwidu, bowiem rzeczywisty obraz przedmiotu (rzutowany przez obiektyw) powstaje w nim nie na błonie lub płycie z emulsją zawierającą światłoczułe związki srebrowe (jak to ma miejsce w przypadku aparatu fot.), lecz na półprzewodnikowej, światłoczułej płytce przetwornika CCD. Jakość otrzymywanego obrazu w znacznej mierze zależy od liczby i sposobu rozmieszczenia elementów światłoczułych, tzw. pikseli, na powierzchni przetwornika (ob. w najlepszych aparatach wideofotografii są stosowane przetworniki CCD zawierające ponad 1,5 mln pikseli). Chwilowy ładunkowy obraz przedmiotu, powstający na płytce przetwornika CCD w wyniku oświetlenia promieniami świetlnymi tworzącymi opt. obraz przedmiotu, jest natychmiast przetwarzany za pomocą odpowiednich układów elektronicznych w ciąg sygnałów elektr. doprowadzanych do urządzenia rejestrującego „zdjęcie” na dysku magnetycznym lub karcie pamięci półprzewodnikowej (RAM, EPROM). Zarejestrowane zdjęcie można natychmiast (niekiedy już po kilku sekundach) obejrzeć, korzystając z elektronicznego urządzenia odtwarzającego, zwykle odbiornika telew. lub monitora komputerowego (niekiedy do tego celu służy miniaturowy ekran wizyjny w niektórych modelach wbudowany w aparat), a także wydrukować na drukarce. Wideofotografia znajduje podstawowe zastosowanie w informacji prasowej, identyfikacji osób lub dokumentów, przy tworzeniu katalogów, prezentacji multimedialnych, archiwizacji zbiorów i in. Wadą wideofotografii na obecnym etapie rozwoju techn. jest wysoki koszt urządzeń niezbędnych do realizacji tego procesu i niższa, w porównaniu z fotografią konwencjonalną, jakość uzyskiwanych obrazów.
