wideo-art, sztuka wideo,
forma twórczości artystycznej, wykorzystująca telewizyjną technikę rejestracji i przekazywania obrazu;
wideo-art
Encyklopedia PWN
twórcy wideo-artu posługują się elektronicznym lub cyfrowym zapisem obrazu, utrwalonym na taśmach lub dyskach; korzystają także z techniki close circuit, w której obraz na monitorze przekazuje fragmenty rzeczywistości znajdujące się w polu widzenia kamery; obie techniki występują często łącznie w wielu różnorodnych wariantach, również w połączeniu z dźwiękiem oraz innymi środkami plast. w układach environment lub jako element performance. Po raz pierwszy wideo art użył jako niezależnego medium Nam June Paik (Pek Namdzun), artysta narodowości koreań., 1963 w USA, instalując 12 monitorów o zróżnicowanym „obrazie zakłóceń”. Pierwsza wystawa wideo art odbyła się 1969 w Howard Wise Gallery w Nowym Jorku z udziałem Paika, T. Tedlocka, A. Tombelliniego i in.; 1971 powstał dział Video w Everson Museum of Art w Syracuse (USA), następnie w wielu muzeach amer. i europejskich. Zalety natychmiastowego odtwarzania zapisu, zwielokrotniany punkt obserwacji oraz nieograniczone niemal możliwości przetwarzania obrazu zadecydowały o szerokim zastosowaniu techniki wideo w sztuce akcji; integralne włączenie transmisji telew. w performance nastąpiło pod koniec lat 60. wśród artystów uprawiających body art (B. Naumann, V. Acconci); w latach 80. kreacjom fikcyjnych treści, symbol. i metaforycznemu językowi pokazów przeciwstawiono tzw. działania dokamerowe, polegające na bezpośrednim kontakcie z kamerą, i osobisty komentarz do rzeczywistości. W Polsce pierwsze doświadczenia z wideo artem przeprowadzono na przeł. lat 60. i 70. w PWSFTViT w Łodzi; ich uczestnicy: P. Kwiek, W. Bruszewski i J. Robakowski włączyli się następnie w nurt poszukiwań międzynar., związanych z tą dziedziną; wideoperformance reprezentują artyści związani z Warsztatem Pracy Film., a także performerzy, np. J. Truszkowski, J. Bałdyga czy I. Gustowska. W Stanach Zjedn. działa Z. Rybczyński; w zał. przez siebie 1987 studio wideo tworzył filmy w systemie HDTV (High Definition), m.in.: Schody, Orkiestra, Tango (1981 nagrodzony Oscarem).
