waszyngtońska konferencja 1921–22,
obrady (12 XI 1921–6 II 1922) delegacji: USA, Wielkiej Brytanii, Chin, Japonii, Francji, Włoch, Belgii, Holandii i Portugalii w sprawie sytuacji na Dalekim Wschodzie i wyspach Oceanu Spokojnego oraz ograniczenia zbrojeń morskich.
waszyngtońska konferencja
Encyklopedia PWN
uczestniczyły w niej USA, W. Brytania, Chiny, Japonia, Francja, Włochy, Belgia, Holandia i Portugalia; do najistotniejszych z 9 podpisanych układów należały: 1) układ z 13 XII 1921 między USA, Wielką Brytanią, Japonią, Francją o wspólnej obronie praw do panowania nad wyspami na Oceanie Spokojnym; 2) układ z 6 II 1922 między wszystkimi uczestnikami o poszanowaniu niepodległości, suwerenności oraz integralności terytorialnej Chin i stosowaniu zasady „równych możliwości” w handlu z Chinami (amer. polityka „otwartych drzwi”); 3) układ z 6 II 1922 między USA, Wielką Brytanią, Japonią, Francją i Włochami w sprawie ustalenia limitów tonażu flot wojennych tych państw (proporcje 5 : 5 : 3 : 1,75 : 1,75) oraz ograniczenia wyporności i uzbrojenia okrętów wojennych; układ ten zakazywał także rozbudowy baz mor. na Aleutach, Filipinach i w. Guam (USA), w Hongkongu (W. Brytania) oraz na Kurylach, w. Bonin, Peskadorach, Tajwanie i w. Riukiu (Japonia); konferencja waszyngtońska była dyplomatycznym sukcesem USA, które odebrały Wielkiej Brytanii pierwszeństwo na morzach i pozbawiły Japonię specjalnych praw w Chinach.
