twierdzenie o funkcji odwrotnej
 
Encyklopedia PWN
twierdzenie o funkcji odwrotnej,
mat. jedno z twierdzeń rachunku różniczkowego;
orzeka, że jeśli f: U → ℝn jest funkcją klasy C1 określoną w zbiorze otwartym U ⊂ ℝn i dla pewnego punktu aU pochodna Df(a) jest izomorfizmem liniowym przestrzeni ℝn (równoważnie: wyznacznik macierzy Jacobiego det(∂fi/∂xj(a)) ≠ 0), to istnieje otoczenie otwarte V punktu a i otoczenie otwarte W punktu b = f(a), takie że f: VW jest wzajemnie jednoznaczna, a ponadto funkcja do niej odwrotna, g = f–1: WV, też jest klasy C1 i Dg(f(x)) = Df(x)–1 dla xV (tzn. macierz Dg(y) jest, dla y = f(x), odwrotnością macierzy Df(x)); w najprostszym przypadku n = 1 t. o f.o. orzeka, że jeśli f: ℝ → ℝ ma ciągłą pochodną i dla pewnego a jest f′(a) ≠ 0, to f jest różnowartościowa w pewnym otoczeniu a, przy czym g = f–1 ma ciągłą pochodną g′(f(x)) = 1/f′(x).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia