trąd
 
Encyklopedia PWN
trąd, choroba Hansena, lepra,
choroba zakaźna o stosunkowo małej zaraźliwości, wywołana przez prątek trądu (Mycobacterium leprae);
dawniej rozpowszechniona w Afryce (głównie w Egipcie) i Azji, w Europie jej nasilenie przypadło na XI–XIII w., w Polsce — na XV w.; chorych izolowano w tzw. leprozoriach; obecnie trąd występuje w Afryce Równikowej, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryce Południowej i na wyspach Oceanu Spokojnego, sporadycznie w rejonie Morza Śródziemnego; zakażenie w następstwie długotrwałego bezpośredniego kontaktu z chorym (szczególnie łatwo zakażają się dzieci); okres wylęgania bardzo długi, a rozwój trądu powolny; najwcześniejszym objawem są zmiany skórne (grudki, guzki); rozróżnia się postać guzowatą, lepromatyczną — występują guzy w tkance podskórnej, powodujące zniekształcenia i uciskające dookolne tkanki, i postać gruźlicopodobną, tuberkuloidową lub nerwową, powolniejszą — oprócz zmian skórnych występują zmiany neurologiczne (z zaburzeniami czucia, porażeniami); dawniej trąd prowadził do ogromnych zniekształceń i śmierci wśród cierpień; obecnie leczenie antybiotykami i sulfonamidami daje dobre wyniki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia