tetraedryty

tetraedryty

[gr.],

grupa minerałów, złożone tiosole miedzi tworzące szereg izomorficzny, którego skrajnymi członami są: tenantyt Cu₃AsS_3,25 i tetraedryt Cu₃SbS_3,25;

zawierają domieszki złota, srebra, cynku, żelaza, ołowiu, rtęci i in. Krystalizują w układzie regularnym w postaci czworościanu (tetraedru, stąd nazwa); stalowoszare lub żelazistoczarne, o połysku metalicznym. Występują w pegmatytach, utworach metasomatycznych, hydrotermalnych żyłach kruszcowych, m.in. w Niemczech, Austrii, Czechach, Rumunii,  USA ; w Polsce na Dolnym Śląsku (m.in. Srebrna Góra, okolice Lubina), w G. Świętokrzyskich (Miedzianka, Miedziana Góra); w XVIII–XIX w. eksploatowane w Tatrach (m.in. w dolinach Kościeliskiej i Starorobociańskiej). T. są rudami miedzi, srebra, niekiedy rtęci i antymonu.