talbotypia
 
Encyklopedia PWN
talbotypia, kalotypia,
pierwsza fot. technika negatywowo-pozytywowa, wynaleziona 1835–41 przez W.H.F. Talbota prawie równocześnie z dagerotypią;
w talbotypii materiałem światłoczułym był papier nasycony roztworem azotanu srebra i po wysuszeniu zanurzony w roztworze chlorku lub bromku sodu; naświetlony w aparacie fot. materiał wywoływano roztworem kwasu galusowego, utrwalano roztworem tiosiarczanu sodu, płukano i suszono; papier przesycano woskiem w celu zwiększenia przezroczystości negatywu i kopiowano na podobnie przygotowywanym materiale światłoczułym, otrzymując pozytyw; technika wynaleziona (W.H.F. Talbot) prawie równocześnie z dagerotypią; w latach 50. XIX w. wyparta przez proces kolodionowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia