szkło mącone, szkło alabastrowe, szkło mleczne,
szkło nieprzezroczyste, o białej barwie, którą szkło uzyskuje w wyniku rozproszenia w nim koloidalnej substancji o odmiennym współczynniku załamania światła;
szkło mącone
Encyklopedia PWN
rozproszona substancja może krystalizować w masie szklanej (np. kriolit) lub tworzyć z nią emulsje (np. mączka kostna zawierająca związki fosforu); szkło mącone stosuje się na osłony źródeł światła, jako nieprzezroczystą okładzinę; w XVI w. w Wenecji stosowano je do produkcji wyrobów artyst.; od XVIII w. zastępowało często wyroby porcelanowe.