szklarstwo

szklarstwo, w dawnej Polsce zw. także błoniarstwem,

rzemiosło zajmujące się szkleniem okien, wyrobem luster, ozdabianiem naczyń szklanych rysunkiem, grawerunkiem, szlifowaniem, malowaniem, także wykonywaniem malowideł na szkle;

istniało już w średniowieczu, ale rozpowszechniło się dopiero w XVI w., gdy szerzej zaczęto stosować szklenie okien oraz do powszechniejszego użytku poczęły wchodzić szklane naczynia stołowe i lustra; od XIII w. w większych miastach (niekiedy i w małych) powstawały cechy szklarzy (m.in. w Wenecji, Paryżu, w Polsce — w Krakowie, Gdańsku, Toruniu, Warszawie, Wilnie).