system penitencjarny
 
Encyklopedia PWN
system penitencjarny,
zespół przepisów prawnych, określona struktura organizacyjna, baza materialna oraz kadra ludzi realizujących metody oddziaływania stosowane w czasie wykonywania kary pozbawienia wolności.
Najstarszy system penitencjarny, zw. pensylwańskim (celkowym), powstał w 2. poł. XVIII w. w USA i przewidywał ścisłe odosobnienie więźniów; system auburnski (schyłek XVIII w.) zakładał wspólną pracę więźniów w ciągu dnia w milczeniu i odosobnienie w nocy; w XIX w. rozpowszechnił się system progresywny — pierwsza część kary odbywała się w odosobnieniu, druga w systemie auburnskim, a trzecia w zakładach półotwartych o lżejszym reżimie, z możliwością skrócenia kary; system progresywny uległ modernizacji i przekształcił się w tzw. system wolnej progresji — wprowadza on 3 etapy wykonywania kary: w zakładzie zamkniętym, półotwartym lub otwartym oraz zwolnienie warunkowe na czas próby. W Polsce do najważniejszych zasad i właściwości systemu penitencjarnego należą: 1) praworządne i humanitarne wykonywanie kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania; 2) indywidualizacja wykonywania kary (zapewnia ją klasyfikacja skazanych i zakładów karnych); 3) oddziaływanie penitencjarne, które zmierza do społ. readaptacji (nauczanie, praca, działalność kult.-oświat.) wszystkich skazanych. W pol. systemie penitencjarnym istnieje też wolna progresja, polegająca na możliwości zarówno awansowania skazanych, jak i degradacji, w zależności od ich zachowania, od odbywania kary w zakładzie zamkniętym do odbywania jej w zakładzie otwartym i odwrotnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia