syryjsko-amerykańska szkoła

syryjsko-amerykańska szkoła,

nurt w literaturze arabskiej stworzony w 20-leciu XX w. przez grupę pisarzy emigr. z Syrii i Libanu w Stanach Zjedn. i w Ameryce Południowej.

Zrodzona w całkowicie nowym środowisku kult. i lit. zrywała z tradycją dawnej kasydy, wprowadzała wiersz stroficzny z różnorodnością rymów, nie znany dotąd w literaturze arabskiej bezrymowy wiersz biały, prozę poet., powieść, opowiadanie, esej oraz nową tematykę; przyczyniła się do unowocześnienia literatury w krajach arabskiego Wschodu; gł. reprezentanci: Dżubran Chalil Dżubran, A. ar-Rajhani, M. Nu’ajma.