stopy na bazie faz międzymetalicznych

stopy na bazie faz międzymetalicznych, intermetale,

materiały, których podstawowy składnik strukturalny (osnowę) stanowi jedna lub kilka faz międzymetalicznych.

Odznaczają się małą gęstością i dużą wytrzymałością oraz  sztywnością właściwą; wraz ze wzrostem temperatury wykazują niewielką zmianę (niekiedy wzrost) wytrzymałości, dużą odporność na pełzanie i korozję (odporność na utlenianie, nawęglanie, nasiarczanie); ich podstawową wadą jest niedostateczna plastyczność w temperaturze otoczenia i skłonność do kruchego pękania. Spośród licznej grupy s.n.b.f.m. przewidywanych do zastosowań konstrukcyjnych, najbliższe przem. wykorzystania (gł. w przemyśle lotn.) są stopy na osnowie faz z udziałem tytanu — stosowane jako osnowa kompozytów zbrojonych włóknem ciągłym — na elementy silników odrzutowych i spalinowych; najbliższe szerokiego wykorzystania w przemyśle motoryzacyjnym, petrochemicznym i hutnictwie są stopy na bazie faz Ni₃Al oraz Fe₃Al. Stopy na bazie fazy Ni₃Al wykazują bardzo dobre właściwości wytrzymałościowe i odporność na pełzanie w podwyższonej temperaturze (600–800°C) — przeznaczone są m.in. na elementy turbosprężarek, zaworów, gniazd i tulei cylindrowych silników spalinowych, matryc do obróbki plast. i form odlewniczych. Stopy na bazie fazy Fe₃ Al odznaczają się bardzo dobrą odpornością na wysokotemperaturowe utlenianie i nasiarczanie — w przyszłości mogą być stosowane m.in na osprzęt pieców i kotłów energ., osprzęt w przetwórstwie ropy naftowej. Wytwarzanie i przetwarzanie s.n.b.f.m. wymaga stosowania zaawansowanych technologii.