socjoterapia
jedna z metod leczenia zaburzeń psychicznych polegająca na wykorzystaniu oddziaływań natury społ.;
[łac.-gr.],
terapia społeczna,
socjoterapia
Encyklopedia PWN
jej celem może być sam chory (np. jego nieumiejętność współdziałania z otoczeniem) lub układy społ., które go otaczają (np. rodzina, społeczność lokalna, system społecznego oparcia), jeżeli przez swą dysfunkcjonalność wyzwalają, potęgują lub utrwalają objawy choroby; udział socjoterapii w planie leczenia może być różny; czasem stara się ona poszerzyć dostępny choremu zakres umiejętności społ. (trening umiejętności społecznych, terapia zajęciowa, terapia pracą), czasem modyfikować otaczające go układy (praca z rodziną, społeczność lecznicza), albo też czasowo lub trwale zastępować utrwalone nieprawidłowe układy z innymi (stowarzyszenia i kluby pacjentów, opieka rodzinna i in.).
