skrzydlak

skrzydlak,

bot. typ owoców suchych, niepękających, o specjalnych przystosowaniach morfologicznych do rozsiewania przez wiatr (charakterystyczne utwory — lotne błoniaste wyrostki);

ma skrzydlate wyrostki, które mogą być bądź częścią owocu, bądź też pozostałością okwiatu; występuje np. u wiązu, jesionu, lipy, klonu.