senator
członek drugiej izby parlamentu, jeżeli nosi ona miano senatu (np. w USA, Francji, Hiszpanii, Włoszech, Polsce 1921–39 i od 1989);
[łac.],
senator
Encyklopedia PWN
w Polsce wybierany w wyborach powszechnych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym, nieodwoływalny przez wyborców, chroniony przywilejami immunitetu i nietykalności; ze stanowiskiem senatora nie można łączyć innych stanowisk państw., m.in. posła na sejm, sędziego Trybunału Konstytucyjnego, Trybunału Stanu, prezesa Narodowego Banku Polskiego, rzecznika praw obywatelskich, wojewody, ambasadora; w niektórych landach niem. (Berlin, Hamburg, Brema) członek organu rządowego, zw. senatem, minister.
