sanhedryn

sanhedryn,

żydowska instytucja religijna i sądownicza w starożytnej Judei, znana od III w. p.n.e.;

sanhedryn składał się z 71 członków, głównie arystokracji saducejskiej; od czasu Machabeuszów w skład sanhendrynu wchodzili także faryzeusze; początkowo organ doradczy przy arcykapłanie lub królu, od przejścia Judei pod administrację rzymską (6 r. n.e.) najwyższy — oprócz arcykapłana — autorytet religijny i prawny w kraju; po upadku Jerozolimy (70 r. n.e.) nazwę sanhendryn zachowały do IV w. kolegia uczonych (rabinów).