salezjanie
 
Encyklopedia PWN
salezjanie, Towarzystwo Św. Franciszka Salezego,
bezhabitowe zgromadzenie zakonne, zał. 1859 w Turynie przez św. Jana Bosco, zatwierdzone 1874 przez papieża Piusa IX.
Kontynuowało działalność istniejących od 1841 oratoriów (świetlic) dla zaniedbanej młodzieży; prowadzenie szkół i opieka nad młodzieżą pozostały gł. celami zgromadzenia; w Polsce idee salezjańskie realizował od 1892 B. Markiewicz, zał. zgromadzenia michalitów; pierwszy dom polskich salezjanów powstał 1898 w Oświęcimiu; wśród polskich salezjanów: A. Czartoryski, kard. A. Hlond, arcybp poznański A. Baraniak; gł. domy: Warszawa, Kraków-Dębniki, Wrocław, Ląd, Czerwińsk n. Wisłą; zgromadzenie brało udział w organizacji struktur kośc. na Ziemiach Zachodnich i Północnych po 1945; od 1872 istnieje żeńska gałąź zgromadzenia — Córki Maryi Wspomożycielki (salezjanki), w Polsce od 1920.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia