Franciszek Salezy
 
Encyklopedia PWN
Franciszek Salezy, François de Sales, święty, ur. 21 VIII 1567, Thorens k. Annecy (Sabaudia), zm. 28 XII 1622, Lyon,
fr. biskup i pisarz; misjonarz i duszpasterz; 1661 beatyfikowany, 1665 kanonizowany; 1877 Doktor Kościoła.
Od 1602 biskup Annecy (Sabaudia), odnowiciel katolicyzmu w diecezji wg zasad soboru trydenckiego; 1610, wraz ze św. Joanną Franciszką de Chantal, założył zakon wizytek, a 1622 razem z L.B. de Ballon — bernardynki Bożej Opatrzności (cysterki); autor wielu prac, gł. z dziedziny ascetyki, m.in. Filotea albo droga do życia pobożnego (1608, wyd. pol. 1679), Teotyma albo Traktat o Bożej Miłości (1616, wyd. pol. 1751); myśl Franciszka Salezego, kładąca nacisk na dążenia każdego człowieka ku świętości, stała się zaczynem salezjańskiej szkoły duchowej, do której odwoływali się założyciele wielu zakonów, zgromadzeń, bractw i stowarzyszeń rel., m.in. św. Jan Bosco (salezjanie); patron pisarzy i dziennikarzy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia