rzepa

rzepa, kapusta polna, właśc. kapusta (rzepa) właściwa, Brassica rapa (B. campestris),

gatunek jednorocznej lub dwuletniej rośliny oleistej, warzywnej i pastewnej, z rodzaju kapusta;

do gat. zalicza się 2 podgat.: rzepę olejną (rzepik) i rzepę jadalną, B. rapa subsp. rapa, dwuletnią roślinę warzywną i pastewną (także leczn.) pochodzącą prawdopodobnie ze środkowej i północnej Europy; liście lirowate, wcięte, szczeciniasto owłosione; korzeń spichrzowy wrzecionowaty, kulisty lub spłaszczony, o miąższu żółtawym lub białym, bogatym w wit. C, jadalny lub pastewny; owoc — długa łuszczyna; powszechnie uprawiana jako warzywo w staroż. Rzymie i Grecji, ob. gł. we Francji, Niemczech, USA; w Polsce rozpowszechniona zwłaszcza za Jagiellonów, ob. o małym znaczeniu gosp., gł. jako pastewna roślina poplonowa.