rozchodnik
 
Encyklopedia PWN
ok. 600 gat. sukulentów liściowych, w większości bylin, występujących w strefie umiarkowanej półkuli północnej i w górach strefy tropik.; rośliny najczęściej drobne, wyprostowane lub płożące, często w większych skupiskach; liście mięsiste, płaskie lub wałeczkowate, często małe i gęsto ustawione; kwiaty małe, białe, żółte lub różowe, zebrane w szczytowe podbaldachy; w Polsce występuje ok. 10 gat. rozchodników w miejscach suchych, skalistych i piaszczystych, gł. rozchodnik ostry (zw. nieśmiertelnikiem dzikim), S. acre, i rozchodnik wielki, S. maximum; rozchodniki są bardzo łatwe w uprawie, nadają się do obsadzania murków i do ogródków skalnych, mniej odporne, są hodowane w widnych pomieszczeniach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia