reaktywne psychozy,
med. grupa głębszych zaburzeń reaktywnych, ograniczających zdolność chorych do kryt. oceny rzeczywistości;
reaktywne psychozy
Encyklopedia PWN
najczęstsze są przewlekające się psychozy reaktywne, w których postaci odzwierciedla się charakter przewlekłego konfliktu stanowiącego uraz psychiczny, jak np. reaktywna depresja (w następstwie śmierci bliskiej osoby, bankructwa, zagrażającej życiu choroby) lub reaktywna psychoza urojeniowa (w następstwie krzywdzącego śledztwa, pobytu w obcojęzycznym środowisku); gwałtowne urazy psychiczne o ekstremalnym natężeniu (np. klęski żywiołowe, napaść) mogą wywoływać tzw. psychozy elementarne (katastroficzne) o postaci analogicznej do starych filogenetycznych wzorców reagowania: znieruchomienia lub bezładnego pobudzenia; psychozy sytuacyjne są typowe dla osób o niedojrzałej osobowości, postawionych w sytuacji ograniczającej zaspokojenie ważnych dla nich potrzeb.
