radiowęzeł,
zespół urządzeń przeznaczonych do odbioru audycji radiowych z rozgłośni radiowej i ich przekazywania (za pomocą linii przewodowych i głośników) abonentom lub innym użytkownikom, a także do przekazywania audycji własnych;
radiowęzeł
Encyklopedia PWN
w skład r. wchodzą m.in.: odbiornik radiokomunikacyjny, wzmacniacz sygnałów elektrycznych o częst. akustycznej, urządzenia do rejestracji i odczytywania dźwięku (magnetofon, gramofon), urządzenie dyspozytorskie (miksujące), mikrofony; rozróżnia się r. stacjonarne (funkcjonujące w sieci radiofonii przewodowej lub w sieci obsługującej przedsiębiorstwa, szkoły itp.) i r. ruchome (np. służące do obsługi informacyjnej wszelkiego rodzaju imprez). R. były powszechnie stosowane gł. w latach 20.–40. XX w., w Polsce także 1945–60; rozwój produkcji odbiorników radiofonicznych wyeliminował powszechne stosowanie r. i radiofonii przewodowej.
