pszczoły
 
Encyklopedia PWN
pszczoły,
grupa błonkówek, przez część badaczy stawiana w randze nadrodziny Apoidea, przez innych w randze rodziny Apidae lub trybu Apiformes;
20–30 tys. gat., w Polsce — ponad 460; silnie zróżnicowane pod względem wielkości, dł. 2–40 mm; wyraźny dymorfizm płciowy (samce smuklejsze od samic i o dłuższych czułkach); doskonale przystosowane do zbierania nektaru i pyłku kwiatów — ciało silnie owłosione, aparat gębowy gryząco-liżący (szczęki przekształcone w tzw. języczek); większość samic przenosi pyłek w koszyczkach i szczotkach na tylnych odnóżach, niekiedy między włoskami na odwłoku; pszczoły pasożytnicze nie zbierają pyłku ani nektaru. Jedne prowadzą tryb życia samotny — samica składa jaja do budowanego przez siebie gniazda (często jamki ziemne wyściełane płatkami kwiatów) i gromadzi w nim zapasy pyłku i nektaru dla larw; liczne prowadzą tryb życia społ. — społeczeństwo pszczół składa się z płodnych samic (królowa matka — założycielka rodu), samców (trutni) i bezpłodnych samic (robotnice) o wysoko rozwiniętym instynkcie opieki nad potomstwem; typową reprezentantką tej grupy jest pszczoła miodna, ponadto należą tu m.in. miesierkowate, lepiarka, trzmiel.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia