przypowieść, parabola,
rozbudowany utwór narracyjny o pouczającej treści;
przypowieść
Encyklopedia PWN
forma — schematyzm fabuły, uproszczony wizerunek postaci, selekcja realiów — służy przekazaniu ogólnej prawdy moralnej, filoz. lub rel.; właściwa interpretacja przypowieści wymaga przejścia od jej znaczenia dosłownego do ukrytego znaczenia alegor. lub symbol.; liczne przykłady w Nowym Testamencie, także w kaznodziejstwie i parenetycznej literaturze; przypowieści były źródłem stylizacji lit. (Księgi narodu polskiego... A. Mickiewicza); w twórczości współcz. pisarzy służy uniwersalizacji problemów ludzkiej egzystencji (F. Kafka, S. Mrożek, J. Andrzejewski, J. Szaniawski); dawniej mianem przypowieści określano także przysłowia i niektóre typy bajek.