przeludnienie,
demogr. stała lub utrzymująca się przez dłuższy czas relacja między dużą liczbą osób a powierzchnią zamieszkiwanego przez nie terytorium, uważana, z punktu widzenia danej populacji, za niekorzystną z powodu braku możliwości racjonalnego zatrudnienia i dostatecznego wyżywienia;
przeludnienie
Encyklopedia PWN
o przeludnieniu można mówić tylko w kontekście określonych warunków i poziomu rozwoju — definiuje się je najczęściej operacyjnie, gdy stwierdza się, iż spadek zaludnienia przyniósłby wyraźną i wymierną korzyść pozostałym mieszkańcom tego terytorium; wg teorii Th. Malthusa do przeludnienia prowadzi dysproporcja między tempem przyrostu liczby ludności i środków utrzymania; wg K. Marksa przyczyna przeludnienia leży w kapitalistycznych stosunkach produkcji — nadmiarze siły roboczej w stosunku do popytu na nią; w Polsce w latach 30. XX w. wystąpiło zjawisko przeludnienia agrarnego, polegające na tym, że liczba ludności utrzymującej się z rolnictwa przekroczyła możliwości zatrudnienia w tym dziale gospodarki i nie znajdowała zatrudnienia w działach pozaroln. — zjawisko to objęło 6–9 mln osób.
