proch czarny
 
Encyklopedia PWN
proch czarny, proch dymny,
materiał wybuchowy miotający, będący mech. mieszaniną drobno zmielonych: azotanu potasu (saletry) — 75%, węgla drzewnego — 15% i siarki — 10%;
w zależności od gęstości zaprasowania ładunku i ciśnienia spala się z małą prędkością lub wybucha, wytwarzając duże ilości białoszarego dymu (związki potasu); bardzo wrażliwy na działanie iskry oraz płomienia; wilgotny zapala się z trudem, gdy zawiera powyżej 15% wody — nie pali się; umiarkowanie energ., używany do wyrobu lontu prochowego, opóźniaczy, mieszanin podpałowych i jako pomocniczy materiał miotający; p.cz. należy do najstarszych materiałów wybuchowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia