prawa własności,
ekon.:
prawa własności
Encyklopedia PWN
1) określone prawem i dopuszczalne społecznie prywatne i grupowe możliwości korzystania z zasobów dóbr i usług; konieczność ustanowienia praw własności wynika z rzadkości i ma na celu zapewnienie utrzymania porządku społecznego; ich przestrzeganie zapewnia państwo;
2) kierunek naukowowy (ang. property rights 
) badający prawa własności; jego główne ustalenia to stwierdzenie, iż koszty transakcji są minimalizowane (tym samym efektywność jest maksymalizowana), gdy prawa własności są jasno określone, a właściciele mają nieskrępowaną swobodę dysponowania nimi; zwolennicy tego kierunku uważają, że najlepiej warunki te spełnia indywidualna własność prywatna.
) badający prawa własności; jego główne ustalenia to stwierdzenie, iż koszty transakcji są minimalizowane (tym samym efektywność jest maksymalizowana), gdy prawa własności są jasno określone, a właściciele mają nieskrępowaną swobodę dysponowania nimi; zwolennicy tego kierunku uważają, że najlepiej warunki te spełnia indywidualna własność prywatna.
