praczłowiek

praczłowiek:

antropol.:

1) używane niekiedy określenie najstarszych przedstawicieli rodzaju Homo: człowiek kopalny, Homo habilis, Homo erectus;

2) religiozn. znana w wielu mitologiach i religiach postać, będąca najczęściej prarodzicem ludzkości; w tradycji judeochrześcijańskiej p. jest Adam, stworzony (wraz z Ewą) przez Boga w szóstym dniu stworzenia; w hinduizmie jest 14 praludzi noszących imię Manu; każdy z nich jest przyporządkowany jednemu z eonów (juga) w dziejach kosmosu; pierwszym był syn Brahmana Swajambhuwa, który stworzył 7 wielkich wieszczów, którzy przekazali ludzkości objawiony przez Brahmana święty traktat Manusmryti; rodzicem ludzkości naszego eonu był uratowany z potopu przez Wisznu siódmy Manu o imieniu Wajwaswata, który dał początek 2 mitycznym dynastiom król.: księżycowej i słonecznej; w mitologii perskiej p. jest Gajomart, stworzony przez samego Ahura Mazdę; z jego nasienia ukrytego w ziemi wyrosła pierwsza ludzka para.