pracodawca
 
Encyklopedia PWN
pracodawca,
podmiot zobowiązujący się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem w zamian za świadczoną przez niego pracę;
w polskim Kodeksie pracy pracodawcą jest każda jednostka organizacyjna (osoba prawna, z wyjątkiem Skarbu Państwa), bez względu na przyjętą formę prawną (np. spółki prawa handlowego), a także jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, która posiada prawo samodzielnego (we własnym imieniu) zatrudniania pracowników (np. urząd państwowe, muzeum, szpital); pracodawcą jest także osoba fizyczna zatrudniająca pracowników we własnym imieniu. Pracodawca prócz prawa do samodzielnego zatrudniania pracowników (prawo nawiązania, zmiany i rozwiązania stosunku pracy), ponosi też konsekwencje wynikające z nawiązania stosunku pracy w postaci obowiązków i odpowiedzialności; do obowiązków pracodawcy należy głównie stworzenie warunków umożliwiających bezpieczne wykonywanie pracy, kierowanie pracą, wypłata wynagrodzenia oraz inne świadczenia na rzecz pracowników określone przepisami prawa pracy; odpowiedzialność pracodawcy to głównie ponoszenie ryzyka związane z podjętą działalnością oraz odpowiedzialność za szkody poniesione przez pracownika w związku ze świadczeniem pracy (np. wskutek wypadku przy pracy). Pracodawcę zbiorowego reprezentuje wobec pracowników i podejmuje w jego imieniu czynności osoba fizyczna (prezes, dyrektor) lub organ kolegialny — zarząd. Pracodawcę mogą tworzyć związki pracodawców (co najmniej 10), koalicje i konfederacje w celu ochrony praw i reprezentowania ich interesów wobec związków zawodowych pracowników, organów władzy, administracji i samorządu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia