półkoks
 
Encyklopedia PWN
półkoks, koks niskotemperaturowy,
substancja stała, porowata, będąca produktem wytlewania naturalnych paliw stałych, najczęściej węgla kamiennego lub brunatnego;
półkoks z węgla kam., w porównaniu z koksem, zawiera więcej części lotnych (4–12%), więcej popiołu i siarki, ma niższą temp. zapłonu (350–400°C); jest ważnym surowcem chem. i energ., stosowanym m.in. do otrzymywania koksu formowanego (koks), gazu wodnego, w produkcji karbidu, cementu oraz do celów opałowych jako paliwo bezdymne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia