poliizobuten

poliizobuten, poliizobutylen, PIB,

polimer o budowie , otrzymywany w reakcji polimeryzacji izobute-nu w obecności inicjatorów polimeryzacji kationowej;

bezb., przeświecające tworzywo odznaczające się bardzo dobrą odpornością na działanie czynników chem. i atmosferycznych, dobrymi właściwościami dielektr., małą przepuszczalnością gazów; stosowany do wyrobu rur i folii używanych w przemyśle chem., jako składnik klejów oraz dodatek modyfikujący właściwości olejów, smarów, a także innych tworzyw sztucznych (polietylenu).