poczta pneumatyczna,
transport przesyłek (zamkniętych w cylindrycznych pojemnikach) w strumieniu powietrza poruszającego się rurociągiem pod wpływem różnicy ciśnień (transport pneumatyczny);
poczta pneumatyczna
Encyklopedia PWN
w rurociągu może znajdować się kilkadziesiąt punktów odbiorczych, między którymi istnieje stałe połączenie (pojemnik jest zaopatrzony w urządzenie sygnalizacyjne, umożliwiające skierowanie go do właściwego punktu); p.p. stosuje się na odległościach od kilkunastu do kilkuset m, np. w budynkach banków, redakcji, bibliotek, urzędów pocztowych i w rozległych magazynach; prędkość transportu 20–25 km/h. Pierwsza p.p. (wg projektu C. Latimera) powstała w połowie XIX w. w Londynie.
