pobór

pobór,

w dawnej Polsce nadzwyczajny podatek gruntowy, płacony od łanu gruntu chłopskiego;

od 1404 uchwalany na wezwanie króla przez szlachtę na sejmach lub sejmikach (na podstawie przywileju koszyckiego 1374 nie płacono poborów z ziem folwarcznych), przez duchowieństwo na synodach prowincjonalnych; od 1578 jednostkę poboru (tzw. symplę) stanowiło 30 gr z 1 łanu, w razie potrzeby uchwalano jej wielokrotność (dupla, trypla itd.); wysokość poboru określały za każdym razem królewskie uniwersały.