płaszczyzna ściśle styczna,
mat. płaszczyzna zawierająca wektory styczny i normalny główny w danym punkcie krzywej przestrzennej (trójścian Freneta);
płaszczyzna ściśle styczna
Encyklopedia PWN
płaszczyzną ściśle styczną w punkcie P do krzywej k nazywa się płaszczyznę, która w tym punkcie ma z krzywą styczność rzędu n ≥ 2; innymi słowy, płszczyzna ściśle styczna jest to graniczne położenie płaszczyzny ruchomej przechodzącej przez punkt P oraz 2 bliskie punkty P1 i P2 krzywej k, gdy punkty P1 i P2 dążą po krzywej k do punktu P; jeśli krzywa k jest dana za pomocą równań parametrycznych x = x(t), y = y(t), z = z(t), to równanie płaszczyzny ściśle stycznej ma postać (przy założeniu, że nie zachodzi proporcja 
): 
): gdzie X, Y, Z — współrz. bieżące płaszczyzny ściśle stycznej, x0, y0, z0 — współrz. punktu P,
