patomorfologia
nauka o zmianach morfologicznych w tkankach i narządach, powstających w przebiegu choroby;
[gr. páthos ‘choroba’, ‘cierpienie’, morphḗ ‘kształt’, ‘postać’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
anatomia patologiczna,
patomorfologia
Encyklopedia PWN
dział patologii; rozróżnia się patomorfologię makroskopową i mikroskopową (histopatologia, cytopatologia); podstawowymi metodami badawczymi patomorfologii są badania pośmiertne zwłok (sekcja) i badania ustroju żywego, np.: wziernikowanie, badania mikroskopowe wycinków (pobieranych podczas operacji lub przez nakłucia narządów), wydzielin i płynów (plwocina, płyn jam surowiczych).
