parowanie,
fiz. przemiana fazowa pierwszego rodzaju polegająca na przejściu substancji ze stanu ciekłego w stan gazowy (parę);
parowanie
Encyklopedia PWN
zachodzi na powierzchni cieczy w każdej temperaturze, w której mogą istnieć obok siebie faza skondensowana i gazowa (w przeciwieństwie do wrzenia); towarzyszy mu pochłanianie ciepła (obniżanie się temperatury substancji), ponieważ praca związana z pokonaniem przez cząsteczki sił spójności cieczy oraz ze zwiększeniem objętości substancji jest wykonywana kosztem jej energii wewn.; szybkość p. zależy m.in. od rodzaju cieczy, wielkości powierzchni swobodnej, ciśnienia i temperatury; ciepło p. — ilość ciepła, jaką trzeba dostarczyć, aby w danej temperaturze i pod określonym ciśnieniem przeprowadzić jednostkową masę danej cieczy w parę.