paranoidalne psychozy
 
Encyklopedia PWN
paranoidalne psychozy,
med. grupa chorób psychicznych przejawiających się zespołami urojeniowymi, które wyróżniają się specyficzną, słabo zorganizowaną strukturą urojeń;
są słabo powiązane, mało konsekwentne, a ich treść wywołuje u słuchacza często poczucie zaskoczenia, niecodzienności lub nawet dziwaczności; często współistnieją omamy. Charakterystyczna jest obecność mniej lub bardziej nasilonej dezintegracji osobowości, nadającej zachowaniu chorych cechy niedostosowania zachowania; w przeżyciach chorych najczęściej przewijają się treści wskazujące na zagrożenie ze strony innych ludzi, pozostawanie pod jakimś wpływem wywieranym z zewnątrz lub na niepewność dotyczącą własnej tożsamości. Początek najczęściej w 2–3 dekadzie życia, z tendencją do przewlekania się z okresowym narastaniem objawów; występują gł. w schizofrenii, podobne psychozy pojawiają się w niektórych chorobach somatycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia