papirusy egipskie,
wykonane z miąższu papirusu prostokątne karty o grubości ok. 1 mm, szerokości do 42 cm i długości do 47 cm, służące od czasów I dynastii (koniec IV tysiąclecia p.n.e.) jako powszechny materiał pisarski;
papirusy egipskie
Encyklopedia PWN
wykorzystywane najczęściej obustronnie: stronę, na której pisano równolegle do pasków papirusa określano recto, odwrotną — verso; niekiedy zużyty papirus zmywano i wykorzystywano ponownie (tzw. palimpsest); najczęściej spotyka się zwoje papirusów egipskich utworzone z kilku do kilkudziesięciu (przeważnie 20) kart; miały powszechne zastosowanie we wszystkich dziedzinach życia w Egipcie, jako nośnik tekstów religijnych i świeckich; były przechowywane w bibliotekach i archiwach; zapisane tekstami o znaczeniu magicznym, także ilustrowane, często stanowiły wyposażenie grobowe (np. Księga umarłych); od końca XVIII w. stały się obiektem poszukiwań kolekcjonerów, z nazwiskami których są obecnie często kojarzone w muzeach (np. papirus Harris, papirus Wilbour).
