oskórek

oskórek, kutykula,

zool., anat. wytwór naskórka wielu bezkręgowców (począwszy od płazińców) i niższych strunowców;

stanowi warstwę ochronną, w dużym stopniu odporną na działanie czynników fiz., chem. i biol.; występuje zarówno na powierzchni ciała, jak i w jego wnętrzu (jelito przednie i tylne, tchawki); może mieć różną budowę, np. u nicieni — elastyczny i ciągły, u skorupiaków — twardy (przesycony solami miner.), rozczłonkowany, tworzy mocny szkielet zewn., zw. pancerzem.