ornament
poligr. element zdobniczy wyrobów poligraficznych;
[łac. ornamentum ‘ozdoba’],
ozdobnik,
ornament
Encyklopedia PWN
stosowany do zdobienia m.in. kolumn kart tytułowych, tytułów rozdziałów; także, dawniej, materiał zecerski (czcionka, linia lub wiersz), którego oczko zawierało element zdobniczy, ob. fotomatryca lub font komputerowy z obrazem o.
