optometria

optometria

[gr. optós ‘widziany’, metréō ‘mierzę’],

dziedzina wiedzy stosowanej, której gł. przedmiotem zainteresowania jest proces widzenia, a zwłaszcza wszystko to, co służy: ochronie, zachowaniu, usprawnieniu i rozwojowi tego procesu;

optometrysta diagnozuje stan układu wzrokowego na podstawie odpowiedzi badanego obserwującego wskazane obiekty oraz ocenia stan oka (np. krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm) na podstawie analizy światła odbitego od siatkówki lub rogówki — w badaniach wykorzystuje takie urządzenia, jak: skiaskop (skiaskopia), refraktometr, oftalmometr, biomikroskop (mikroskop opt. dwuokularowy z lampą szczelinową emitującą wąską wiązkę światła o dużym natężeniu); na podstawie diagnozy ordynuje stosowanie okularów i szkieł kontaktowych oraz ćwiczeń korygujących lub/i usprawniających.