okulary, szkła,
soczewki osadzone w oprawie, używane do korekcji wad wzroku;
okulary
Encyklopedia PWN
w krótkowzroczności stosuje się soczewki sferyczne wklęsłe (rozpraszające), oznaczone znakiem (–), w nadwzroczności — soczewki sferyczne wypukłe (skupiające), oznaczone znakiem (+), w niezborności (astygmatyzmie) — cylindryczne lub sferyczno-cylindryczne; okulary dwuogniskowe umożliwiają dobre widzenie dali i bliży w starczowzroczności, okulary wieloogniskowe (progresywne) — dobre widzenia na różne odległości; okulary pryzmatyczne stosuje się przy porażeniach mięśni ocznych, by umożliwić widzenie pojedynczego obrazu; okulary lunetowe — powiększające obraz siatkówkowy, składają się z silnej soczewki wypukłej stanowiącej obiektyw oraz silniejszej, rozpraszającej stanowiącej okular. Pierwsze okulary pojawiły się w X w. w Chinach, w XIV w. — w Europie; obecnie coraz częściej stosuje się szkła kontaktowe; okulary ochronne (ze szkła lub tworzywa sztucznego, barwne lub bezbarwne) służą do ochrony oczu przed urazami mech. (np. kamieniarzom, szlifierzom) lub świetlnymi (np. spawaczom, hutnikom).