niewolnicza dynastia,
określenie nie spokrewnionych ze sobą władców sułtanatu delhijskiego, panujących 1206–90;
niewolnicza dynastia
Encyklopedia PWN
kolejni władcy wywodzili się ze skupionej wokół dworu grupy wysokich urzędników, którzy byli niewolnikami sułtana; panowanie d.n. to okres starań o utrzymanie lenn luźno związanych z centrum władzy oraz walk przeciwko władcom hinduskim.
