niedokrwistości aplastyczne
 
Encyklopedia PWN
niedokrwistości aplastyczne,
med. niedokrwistość uwarunkowana upośledzeniem czynności krwiotwórczej szpiku dotyczącego wszystkich 3 linii komórkowych (układy: czerwonokrwinkowy, granulocytowo-makrofagowy i płytkotwórczy) z towarzyszącym zmniejszeniem liczby erytrocytów, granulocytów i płytek krwi we krwi obwodowej;
rozróżnia się niedokrwistości aplastyczne wrodzone, spowodowane wadami genetycznymi, i nabyte; niedokrwistość aplastyczna nabyta może być wywołana szkodliwymi substancjami chem. w środowisku (benzen i jego pochodne, pestycydy, herbicydy), lekami (chloramfenikol, sole złota, fenylobutazon, karbamazepina), zakażeniami wirusowymi, promieniami jonizującymi, czynnikami immunologicznymi; bardzo często nie udaje się wykryć żadnej przyczyny (niedokrwistość aplastyczna samoistna); jedynym skutecznym leczeniem niedokrwistości aplastycznych jest przeszczep szpiku kostnego (u osób młodych), poza tym stosuje się leki immunosupresyjne, hemopoetyczne czynniki wzrostu, przetaczanie koncentratów krwinek czerwonych i płytek krwi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia