natężenie dźwięku
 
Encyklopedia PWN
natężenie dźwięku, I,
uśredniona w czasie wartość strumienia energii fali akustycznej, czyli energii przenoszonej w ciągu 1 s przez jednostkę powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali;
jednostka W/m2; próg słyszalności tonu o częstości 1000 Hz odpowiada natężeniu dźwięku 10–12 W/m2, zaś górna granica słyszalności tego tonu — 102 W/m2. Poziom natężenia dźwięku jest to wielkość określająca natężenie dźwięku w skali logarytmicznej (w decybelach, dB) w stosunku do umownie przyjętej wartości odniesienia I0 = 10–12 W/m2: i = 10 lg (I/I0) dB.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia