Poziom natężenia dźwięku
Encyklopedia PWN
uśredniona w czasie wartość strumienia energii fali akustycznej, czyli energii przenoszonej w ciągu 1 s przez jednostkę powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali;
fiz. zaburzenie falowe w ośrodku sprężystym gazowym, ciekłym lub stałym (fale sprężyste) wywołujące subiektywne wrażenie słuchowe u człowieka lub zwierząt (definicja z zakresu fizyki), a także subiektywne wrażenie słuchowe wywołane takim zaburzeniem (definicja z zakresu psychologii);
działanie mające na celu ograniczenie ilości energii akustycznej wytwarzanej przez źródła hałasu, rozprzestrzeniania się jej, jak i przenikania do otoczenia człowieka.
zależność opisująca zjawisko Haasa i określająca warunki słyszalności echa, tj. subiektywnego odczucia przez słuchacza dźwięku wypadkowego, który składa się z dźwięku docierającego do niego drogą bezpośrednią (dźwięk A) oraz dźwięku docierającego drogą pośrednią (np. przekazywanego przez głośnik lub odbitego od ścian — dźwięk B);
subiektywne odczucie natężenia dźwięku;
dźwięk niepożądany, którego działanie może być uciążliwe lub szkodliwe dla człowieka;
