naczelnik państwa

naczelnik państwa,

tytuł przysługujący w Polsce 1918–22 J. Piłsudskiemu;

początkowo jako sprawującemu władzę w państwie, a od 1919 (Konstytucja mała 1919) do wyboru prezydenta RP 1922 — jako przedstawicielowi państwa i najwyższemu wykonawcy uchwał sejmu.