mechanizmów i maszyn teoria (TMM),
dziedzina nauki zajmująca się teoret. i doświadczalnymi badaniami mechanizmów, maszyn i układów maszyn dotyczących ich parametrów geom., kinematycznych, dynamicznych i sterujących, oraz projektowaniem maszyn i mechanizmów w celu ich zastosowania w przemyśle i in. dziedzinach (np. biomechanice);
mechanizmów i maszyn teoria
Encyklopedia PWN
rozpatruje różne aspekty teorii i zastosowań mechanizmów i maszyn, związane z ich mechaniką, projektowaniem, konstrukcją, miernictwem i sterowaniem. Pierwsze zasady TMM sformułował 1783 L.M.N. Carnot, m.in. stwierdził, że najkorzystniejsze działanie maszyny można uzyskać wtedy, gdy zmiany ruchu są równomierne. W 1808 Meksykanin J.M. Lanz i Hiszpan A. Betancourt opublikowali we Francji pierwszy podręcznik z TMM — Essai sur la composition des mechines. Rozwiązanie poszczególnych zagadnień zawierały prace G. Cardana, B. Pascala, Ph. de la Hire’a, R. Hooke’a i L. Eulera, ale ogólniejsze teorie zaczęły powstawać — w związku z rozwojem budowy maszyn — dopiero w 1. poł. XIX w. Obecnie badania nad TMM prowadzi się w ponad 40 krajach (w tym w Polsce), zrzeszonych w Międzynar. Federacji TMM (ang. International Federation for the Theory of Machines and Mechanisms, IFToMM).
