mechanika gruntów
 
Encyklopedia PWN
mechanika gruntów,
nauka będąca podstawową dyscypliną geotechniki.
Bada się zarówno cechy fiz. gruntu, jak i jego zachowanie pod obciążeniem, określając m.in.: rozkład naprężeń w podłożu budowlanym, wytrzymałość gruntu w prostych i złożonych stanach naprężeń, graniczne stany naprężeń i nośność podłoża gruntowego (zdolności do przejmowania oddziaływań bez utraty stateczności), odkształcenia i osiadanie gruntu, parcie (czynne i bierne) gruntu na fundament, stateczność zboczy nasypów i wykopów; ponieważ, poza materiałem ziemnym, integralną częścią gruntu jest również woda (grawitacyjna, włoskowata) wypełniająca przestrzenie między ziarnami, mechanika gruntów zajmuje się także ruchami i przepływem wody gruntowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia