marketing polityczny,
działania realizowane w warunkach swobodnej gry konkurujących ze sobą sił politycznych, dotyczące przygotowania, wdrażania i ewaluacji strategii promujących partie polityczne, polityków, idee, projekty polityczne.
marketing polityczny
Encyklopedia PWN
Marketing polityczny jest stosowany w USA od 1952 (kampania prezydencka D.D. Eisenhowera), w Europie Zachodniej od końca lat 50., w Polsce od przełomu lat 80. i 90. Inspiracją do rozwoju marketingu politycznego był marketing dóbr i usług. Marketing polityczny wykorzystuje prasę, radio, telewizję, Internet. Medium najpopularniejszym, najdroższym oraz posiadającym najszerszy zasięg oddziaływania jest telewizja. Medium zyskującym coraz większą popularność, tanim i interaktywnym jest Internet. Marketing polityczny realizują partie polityczne, ruchy społeczne, organy władzy państwowej, struktury reprezentujące opozycję, pojedynczy politycy. Podmioty marketingu politycznego bezpośrednio lub za pomocą mass mediów uczestniczą w komunikacji politycznej ze społeczeństwem. W jej wyniku dostosowują programy i projekty polityczne oraz wizerunki (np. partii, polityków) do potrzeb i oczekiwań społecznych, a także kształtują te potrzeby i oczekiwania. Ważną grupą, do której starają się dotrzeć, są osoby niezainteresowane polityką, co wymaga specyficznych form promocji. Instrumenty wykorzystywane w marketingu politycznym to: reklama (w tym tzw. reklama negatywna), public relations, kampania osobista (bezpośrednie spotkania z politykami, kampania od drzwi do drzwi), marketing bezpośredni — pocztowy (w tym poczta elektroniczna), telefoniczny. Niektóre z nich są stosowane permanentnie, inne (np. plakat, reklamowy film telewizyjny) w konkretnych kampaniach.
